ฟ้องเช็คเด้งในคดีอาญา โดยมิได้บรรยายฟ้องว่าเป็นมูลหนี้อะไรระหว่างผู้ทรงเช็คคนก่อน ถือเป็นฟ้องที่ชอบด้วยกฎหมายหรือไม่
คําพิพากษาศาลฎีกาที่ ๖๖๔๐/๒๕๖๑
พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๕๓๔ มาตรา ๔ ผู้ใดออกเช็ค เพื่อชําระหนี้ที่มีอยู่จริงและบังคับได้ตามกฎหมาย โดยมีลักษณะหรือการกระทําอย่างใดอย่างหนึ่ง ดังต่อไปนี้ (๑) เจตนาที่จะไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็คนั้น ฯลฯ เมื่อได้มีการยื่นเช็คเพื่อให้ใช้เงินโดยชอบ ด้วยกฎหมาย ถ้าธนาคารปฏิเสธไม่ใช้เงินตามเช็คนั้น ผู้ออกเช็คมีความผิด… การที่โจทก์บรรยายฟ้อง ว่าจําเลยทั้งสองร่วมกันออกเช็คธนาคารกสิกรไทย จํากัด (มหาชน) สาขาเยาวราช เช็คเลขที่ ๐๐๔๑๑๕๖๐ ลงวันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๕๔ สั่งจ่ายเงินจํานวน ๗๓๒,๕๐๐ บาท โดยมีจําเลยที่ ๑ เป็นผู้ลงลายมือชื่อผู้สั่งจ่ายและมีจําเลยที่ ๒ ลงลายมือชื่อสลักหลังด้านหลังเช็คดังกล่าวเพื่อชําระ หนี้เงินกู้ยืมให้แก่โจทก์ซึ่งเป็นหนี้ที่มีอยู่จริงและบังคับได้ตามกฎหมาย โจทก์จึงเป็นผู้ทรงเช็ค ฉบับดังกล่าวโดยสุจริตและชอบด้วยกฎหมาย ต่อมาเมื่อเช็คถึงกําหนดเรียกเก็บเงินโจทก์นําไปเข้า บัญชีเงินฝากของโจทก์ที่ธนาคารกสิกรไทย จํากัด (มหาชน) สาขายานนาวา เพื่อให้เรียกเก็บเงิน ตามเช็คแต่ธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงินการกระทําของจําเลยทั้งสองดังกล่าวทําให้โจทก์ได้รับ ความเสียหายไม่ได้รับเงินตามเช็คเป็นการร่วมกันออกเช็คเพื่อชําระหนี้ที่มีอยู่จริงและบังคับได้ตาม กฎหมายโดยมีเจตนาที่จะไม่ให้มีการใช้เงินตามเช็ค ฯลฯ ดังนี้ฟ้องโจทก์ได้บรรยายถึงการกระทํา ทั้งหลายที่อ้างว่าจําเลยทั้งสองได้กระทําผิด ข้อเท็จจริงและรายละเอียดที่เกี่ยวกับเวลาและสถานที่ ซึ่งเกิดการกระทํานั้น ๆ อีกทั้งบุคคลหรือสิ่งของที่เกี่ยวข้องพอสมควรเท่าที่จะทําให้จําเลยทั้งสอง
เข้าใจข้อหาได้ดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕๕ (๕) แล้ว โจทก์ย่อมฟ้อง จําเลยทั้งสองให้ร่วมกันรับผิดได้โดยไม่จําต้องบรรยายฟ้องถึงมูลหนี้ตามเช็คพิพาทระหว่างจําเลยที่ ๑
ซึ่งเป็นผู้สั่งจ่ายกับจําเลยที่ ๒ ซึ่งเป็นผู้ทรงคนก่อนอีกว่าเป็นหนี้ที่มีอยู่จริงและบังคับได้ตามกฎหมาย
